czwartek, 12 marca 2009

Z MYŚLĄ O KARIERZE MIĘDZYNARODOWEJ... UNOS

Piątek wieczorem, wyjście na miasto, któż nie czeka tej chwili. Poniedziałek rano - gehenna. Macie wrażenie, że przed lustrem stoi zły brat bliźniak. Bywa? Ano zdarza się. Pomny moich weekendowych doświadczeń w tej materii, pragnę podzielić się z wami taką oto przypowiastką. Miłego czytania.

PS. Rysownika przyjmę z otwartymi ramionami. Tylko niech da znać, że chce paść w me ramiona.



WEEKEND ZMIENIA LUDZI



SCENA 1
PIĄTEK. GODZINA 15.57
Pokój w bloku. Na krześle, siedzi sporej postury chłopak ubrany w „markowe” dresy i biały podkoszulek, nogi trzyma w rozkroku. Wiek około 23-25 lat. Zgolony na „0”. Na stopach ciepłe futrzane kapciusie. Typowy dres z siłowni. Ćwiczy biceps - z namaszczeniem podnosi ciężarek. Widok ograniczony wyłącznie do najbliższego otoczenia, nie widać wystroju. W tle leci techno – UMCY UMCY UMCY.

SCENA 2
Chłopak opuszcza ciężarek. Biceps „pracuje”

SCENA 3
Mięśniak wykonuje miny jakby siedział przed lustrem, którego nie widzimy. Jest pełen podziwu dla swoich mięśni. Robi miny w typie macho, który podrywa panienkę. Pręży przy tym mięśnie.

SCENA 4
Ćwiczy dalej. Odzywa się dźwięk telefonu komórkowego, umieszczonego w kieszeni jego spodni. – ti ti ti…ti tit it ti ti ti

SCENA 5
Jedną ręką odbiera telefon, drugą nie przestaje podnosić ciężarka. Ciągle robi „głupie” miny.

TADZIO: Mów! … Dziś? Przecież jutro na mecz jedziemy … w sumie to miałem coś innego w planach … nie, no jutro do roboty idę… a o której?

SCENA 6
Widok na całe pomieszczenie, które wygląda jak pokój 15-latka. Na ścianach plakaty drużyn piłkarskich. Rozwieszony szalik ukochanej drużyny. Nad łóżkiem podwieszone modele plastikowych samolotów.
Widzimy, że steryd faktycznie ćwiczy przed niewielkim lustrem ściennym, ozdobionym damskimi fatałaszkami i zdjęciami gwiazd. Lustro jest oparte o drugie krzesło stojące naprzeciwko steryda.

TADZIO: … no dobra może się wyrobię … tylko, że..?
GŁOS ZZA DRZWI (SIOSTRA): Tadek, zabije cię!!! Znowu mi lustro podpieprzyłeś!!!

SCENA 7
Do pokoju wtargnęła młoda blondynka (18-20 lat). We włosach wplecione papiloty, na twarzy maseczka z ogórka. Ubrana jest w obcisłą koszulkę, z krótkim rękawem. Na środku t-shirt`u duże serce z napisem „Kisss me”– strasznie obciachowe. Na nogach krótkie obcisłe spodeneczki. Na stopach klapki - japonki. Paznokcie u nóg i rąk wymalowane lakierem. Dziewczyna jest nieźle zdenerwowana.
Na drzwiach, które otworzyła rozwieszona jest rozkładówka z nagą modelką.

SIOSTRA: Zobaczysz doigrasz się kiedyś, oddawaj!
TADZIO: (dalej do telefonu) nie, nie, to siorka …
(do siostry ze zdenerwowaniem): Dobra, dobra, weź sobie ty zołzo i tak skończyłem ćwiczyć. Lepiej się za obiad weź, bo głodny jestem!

SCENA 8
Siostra wyrywa lustro bratu. Tadzio pokazuje jej środkowy palec i dalej, jakby nigdy nic, kontynuuje rozmowę przez telefon.

SIOSTRA: Sam se gotuj buraku!!
TADZIO: No to słuchaj Mały, ja wpadnę koło 20 … no,no … to nareczka.

SCENA 9
GODZINA 19.45
Parking przy bloku. Tadziu - odziany w dresy i „firmową” bluzę z kapturem, wyzywa sąsiada - typowy, nudny urzędas. Sąsiad przyblokował swoim samochodem wyjazd z parkingu. Samochód Tadzia to pomarańczowy maluch ze spoilerami i „naklejonymi” ogniami po bokach.

TADZIU: No co jest sąsiad? Znowu mi wyjazd zablokowałeś! Bierz pan tego swojego grata!!!
SĄSIAD (wyraźnie speszony i wystraszony): Już, już przestawiam panie Tadeuszu.


SCENA 10
GODZINA 20.10
Duży pokój w bloku. Widok od tyłu, zza czarnej, skórzanej sofy, na której siedzi trójka przypakowanych „miśków” ściętych na „0”(jeden z nich to nasz bohater, siedzi po środku). Przed „karkami” stoi duży TV plazmowy, po bokach porządne kolumny.
Na szklanym stoliku, stojącym przed sofą stoją trzy puszki z piwem i leżą trzy opakowania filmów DVD.

TADZIO: O kurka, Mały, nic nie mówiłeś, że taki sprzęt kupiłeś, w pizdeczkę!
MAŁY(z prawej strony kadru): Już ci dawno mówiłem żebyś tą robotę rzucił i do Makarona kapustę przyszedł trzepać, to ty nie. Też by cię na taki sprzęcik stać było i z siorką byś się nie musiał gnieść w tej norze.
PARÓWA:(z lewej strony kadru): No, Makaron spoko ziom i prowizje ładną daje od sprzedanego towaru.

SCENA 11
Cały czas widok „od tyłu” –ograniczony do stolika i ”miśków”. Bez widoku TV.
Mały położył na stoliku porządna „kochę” haszu i zaczyna ją rozdrabniać.

MAŁY: No dobra, kiedy indziej pogadamy o pracy. Co tam Parówa wypożyczyłeś?
PARÓWA: Do wyboru do koloru. Trochę dupeczek, trochę latających flaków i na koniec znowu dupeczki, tylko, że uprowadzone przez kosmitów, hehehe.


SCENA 12
Tadzio rozsunął filmy na stoliku. Na pierwszym pudełku widać sexy babeczkę w „bawarskich” ciuszkach - haftuje serwetki. Na drugim opakowaniu, przedstawiony jest skośnooki karateka, a na trzecim „tandetni” kosmici.

TADZIO: Co my tu mamy. „Ręczne robótki”, „Masakra pięściami 3” i „Alien fantasy”. To co, pornusik, potem napierdalanka, a na koniec thriller erotyczny z porwanymi babeczkami.
PARÓWA (rozdrabniając narkotyki): Jestem za.

SCENA 13
GODZINA 20.49
Chłopaki siedzą w oparach palonego narkotyku. Na stole 6 puszek po piwie. „Kocha” haszu jest mniejsza. Steryd z prawej strony sofy podaje lufkę Tadziowi w środku. Na ekranie telewizora widać twarz blondyny w ekstazie ( jakby brana od tyłu). Ubrana w bawarskie ciuszki ludowe. Za nią widać odzianego po bawarsku „miśka”.

KOBIETA: Ohh ja, scheise!!! Ja, ja!!! Nicht aufhören!!! Ja…
PARÓWA: Kurcze, miało być z lektorem…

SCENA 14
GODZINA 22.04
Chłopaki dalej siedzą w tych samych pozycjach. Więcej dymu. Na stole dziewięć puszek po browarach. „Kocha” haszu wypalona do połowy. Steryd z lewej, podaje lufę Tadziowi. Na ekranie TV scena z kolejnego filmu – azjatycki karateka właśnie rozprawił się z jakąś bandą. Kilku chłopa, z którymi walczył, zwija się po kątach. Jeden z oprawców wisi za barem, drugi na lampie itd. Karateka ma zaciekły wyraz twarzy.

KARATEKA (drgają mu mięsnie twarzy): AAAA AA A
PARÓWA: Ale im pokazał…

SCENA 15
GODZINA 23.50
Dalej taka sama sytuacja, jak na wcześniejszych dwóch kadrach. Jeszcze więcej dymu i 12 puszek po piwie na stoliku. Po haszu zostały okruchy. Na ekranie TV widać seksowną babeczkę w kosmicznym kombinezonie, uwypuklającym jej piersi. Przywiązana jest do krzesła. Nad nią, nachylający się kosmita (aktor w gumowym kostiumie). Usta ociekają mu śliną.

BABECZKA: Nie, Nie!! Profesor Schuster się zemści, zobaczycie!
KOSMITA: Grahghhfrrrrr….
PARÓWA: Chrr chrr chruu

SCENA 16
Widok na twarze chłopaków od przodu (nie widzimy TV, wyłącznie refleksy światła). Na ich facjatach odmalowuje się totalne zmęczenie. Alkohol i narkotyki zrobiły swoje.

SCENA17
Zwężenie obrazu tylko do Tadzia, który zaczyna zasypiać.

SCENA18
Twarz Tadzia. Powieki stają się ciężkie. Oczy prawie zamknięte.

SCENA 19
Otwierające się nagle szeroko oko.

SCENA 20
Tadzio nagle się budzi. Siedzi za kierownicą swojego malucha. Jest noc. Samochód stoi na przejeździe kolejowym w środku pola, na jakiejś wiejskiej drodze – widok z kabiny samochodu na zamknięty szlaban. Z samochodowego radia dobiega głośna muzyka: UMCY UMCY UMCY

SCENA 21
Tadzio budzi się i podnosi się znad kierownicy, na której spał.

TADZIO: O kurcze, przysnęło mi się. Jakiś taki przytłoczony jestem.

SCENA 22
Nagle światełka umieszczone na szlabanie przepalają się. Światła w samochodzie pękają z głuchym hukiem: BOOM. Radio samo się wyłącza. Tadzia oświetlają tylko lampki kontrolne znajdujące się na tablicy rozdzielczej.

TADZIO: o kurde, co jest?

SCENA 23
Ciemność rozjaśnia oślepiający snop światła spadający gdzieś z góry.

TADZIO (zasłaniając twarz rękami): Ki diabeł??

SCENA 24
Tadzio mdleje i osuwa się na deskę rozdzielczą samochodu.

SCENA 25
Snop światła, emitowany przez latający spodek, unosi samochód w powietrzu.

SCENA 26
Futurystyczne laboratorium. Tadzio, w samych bokserkach (w króliczki), leży na operacyjnym stole. Jest nieprzytomny. Nachylają się nad nim trzy ufoki ( tradycyjne „szaraki”), które w rękach trzymają medyczne urządzenia. W stronę głowy Tadzia emitowany jest laserowy promień.

SCENA 27
Zbliżenie na śpiącą twarz Tadzia, który głośno chrapie – CHRRRR CHRRRR CHRRRRR.
W tle słabo słyszany odgłos budzika: pipi pipip pipi……

SCENA 28
SOBOTA. GODZINA 7:00
Tadzio otwiera oczy, jest w swoim pokoju. Leży w pościeli upstrzonej futbolówkami.


SCENA 29
Jest bardzo zaspany, siada na skraju łóżka. Spał w bokserkach, w których widzieliśmy go na stole operacyjnym. Gładzi się ręką po tylniej części głowy.

TADZIO: o ku… ja głupi, po co mieszałem dragi z piwkiem, po co, oj, oj.

SCENA 30
Tadziu siedzi w kuchni. Wraz z siostrą kończy jeść posiłek.

TADZIU: Pyszna ta jajeczniczka Eluniu, naprawdę pyszna.
SIOSTRA: A ty co taki milutki nagle? Znowu chcesz kasę pożyczyć?

SCENA 31
Tadziu na parkingu. Podchodzi do swego samochodu. Odziany jest w „dresowy uniform”. Wyjazd znowu jest zablokowany przez samochód sąsiada.

SĄSIAD (biegnie żeby odblokować wyjazd): Już wyjeżdżam. Najmocniej Pana przepraszam, to się więcej nie powtórzy. Ja tu tylko na chwilkę zaparkowałem. Przepraszam.
TADZIO: Ależ sąsiedzie nic się nie stało, naprawdę proszę się nie martwić. Piękny dzień dzisiaj mamy swoją drogą, nieprawdaż?
SĄSIAD (zdziwiony): echm, tak, tak…

SCENA 32
GODZINA 8:00
Budowlana kanciapa. Tadziu przebiera się w robocze ciuchy, zakłada kask itd. Obok przebiera się inny robotnik, który właśnie potężnie kichnął.

ZENUŚ: A SIUU!!!
TADZIU (z uśmiechem na ustach): Na zdrowie. Ja ci zawsze Zenuś mówię, że ty się cieplej powinieneś ubierać.
ZENUŚ: A ty co? Miodu się najadłeś, żeś taki słodziutki, kurwa.

SCENA 33
GODZINA 12:15
Przerwa. Robotnicy siedzą przy betonowych fundamentach. Wcinają drugie śniadanie, palą fajeczki. Między nimi także Tadziu. Jeden z robotników po kryjomu nalewa wódeczkę. Wszyscy bez kasków, tylko Tadzio trzyma się regulaminu.

ROBOTNIK 1: No i kurwa, ten kurewski brygadzista mi mówi, że mam kask włożyć.
ROBOTNIK 2: Weź nie pierdol.
ROBOTNIK 3 (nalewający, akurat setkę Tadziowi): To co, po maluszku?
TADZIU: Ja dziękuję, na budowie nie powinno się pić. Jak przyjdzie kierownik to wszyscy z pracy lecimy. A Poza tym, koledzy mogliby założyć kaski, co z regulaminem? I ten wasz język, uszy więdną.

SCENA 34
Wyraz kompletnego zdziwienia na twarzach roboli – zapadła niezręczna cisza.

SCENA 35
GODZINA 15: 20
Tadzio już po pracy, przebrany w „cywilne” ciuszki. Idzie z zakupami w centrum handlowym. Przechodzi obok księgarni. Zatrzymuje się.

SCENA 36
Chwila wahania, wyraz zastanowienia na twarzy. Wchodzi do środka.

SCENA 37
Księgarnia. Tadziu stoi jak słup, jest zagubiony i zażenowany. Pierwszy raz jest w takim przybytku.

SCENA 38
Podchodzi do niego uprzejmy sprzedawca.

SPRZEDAWCA: Może w czymś pomóc?
TADZIO: No właśnie nie wiem … Chciałbym nadrobić zaległości. Może mi Pan coś poleci?
SPRZEDAWCA: A jaki typ literatury Pan preferuje?
TADZIO: Hmmm, a bo ja wiem…
SPRZEDAWCA: A co Pan ostatnio czytał?
TADZIO: Ostatnio … yyy, to chyba „Plastusiowy pamiętnik”.

SCENA 39
GODZINA 16: 41
Tadzio otworzył właśnie drzwi mieszkania, zakupy położył na półce w przedpokoju. Lekko się rozsypały.

SCENA 40
Zbliżenie na „rozsypane zakupy”. Widać CD i książkę. Można się domyślić tytułów.
CD Vivaldi – „Cztery pory roku”, książka - Fiodor Dostojewski „Zbrodnia i kara”.

SCENA 41
GODZINA 17:50
Tadzio w swoim pokoju. Siedzi na kanapie. Rozmawia przez komórkę. W tle grający telewizor: Wspaniałe podanie!!!

TADZIO: Wiesz Mały, źle się czuję, chyba po wczoraj … nie, nie, po meczu też się nie zjawię, a gdzie idziecie? ... Do „Babilonu”, acha, no to miłej imprezki, cześć.

SCENA 42
Odkłada komórkę. Zaczyna oglądać mecz.

SCENA 43
Zbliżenie na znudzą meczem twarz.

SCENA 44
Sama twarz – wahanie.

SCENA 45
Podjęcie decyzji. Gasi pilotem TV i sięga na biurko znajdujące się obok. Zakłada okulary z grubymi oprawkami, bierze do ręki książkę. Włącza pilotem wieżę

SCENA 46
Widok rozłożonej książki – czyta „Zbrodnię i karę”. Z nad książki wystaje pomarszczone czoło Tadzia – okulary na nosie. Z głośników dobiega muzyka (wcześniej zakupiony Vivaldi, trzeba wrzucić nutki albo fragment partytury).

SCENA 47
Poszerzenie perspektywy. Całą scenę oglądamy teraz na sporym telebimie znajdującym się w futurystycznej sali. Przy ekranie stoi kosmita (taki sam, jak wcześniej na latającym spodku) i laserowym wskaźnikiem wskazuje na telebim.

UFOK 1: Jak widać na przykładzie, nowa seria mikrochipów działa doskonale, a co najważniejsze przemienia nosiciela w wyjątkowo szybkim czasie. W porównaniu do starszych wersji…

SCENA 48
Poszerzenie perspektywy. Oprócz telebimu i prezentującego kosmity widać długi stół, za którym siedzi czterech innych kosmitów oglądających pokaz.

UFOK 2 (siedzący za stołem):Jaki jest koszt produkcji? Czas reakcji?
UFOK 1: Znacznie tańszy od wyrobów konkurencji. Szacujemy, że od momentu wprowadzenia chipów do użycia, minie 2-3 lata do masowej przemiany.